Fantoft Studenthjem
Blijf op de hoogte en volg Natascha
17 Februari 2014 | Noorwegen, Bergen
Hallo Allemaal,
Heel erg bedankt voor alle leuke berichtjes die jullie hebben gestuurd! Post krijgen is altijd leuk, of het nou digitaal is of per "snail mail" (al blijf ik de echte postkaarten en brieven nog het leukste vinden).
Nu ik eindelijk wat meer vrije tijd heb, probeer ik volop te genieten van mijn tijd hier. Behalve dat ik probeer mijn schoolwerk voor de uni hier in Bergen bij te werken (de achterstand die ik heb opgebouwd door al de dingen die ik moest afronden voor Nijmegen), blijf ik regelmatig bergwandelingen maken, doe ik leuke dingen met vrienden en doe ik vrijwilligerswerk voor de Tenant's union. Dat laatste stelt echter weinig voor heb ik gemerkt. Eén of twee uur per maand heb ik Office Hour, wat betekent dat ik het kantoor moet runnen samen met iemand anders. Mensen kunnen in dat uur langskomen om spullen te huren, zoals stofzuigers, slaapzakken, gereedschap, etc. Allemaal praktische spullen die je als uitwisselingsstudent vaak niet in huis hebt. Ook kunnen ze daar printen. Het is heel gezellig, maar nu ik zoveel tijd heb zoek ik eigenlijk ook naar vrijwiligerswerk wat meer tijd en inspanning vergt, en daarom denk ik er over na om bij kvarteret de gaan werken. Kvarteret is een soort studenthuis in de stad, wat wordt gerund door vrijwilligers (lees: studenten), en waar van alles georganiseerd wordt: filmavonden, spelletjesavonden, feestjes, etc. Ik zit hier ook regelmatig met mijn medestudenten om spelletjes te spelen en gratis thee te drinken. Het is een gezelliger dan Klubb Fantoft, de Klubb die aan mijn wooncomplex vastzit, al is dat wel een stuk dichterbij. Ook in Klubb Fantoft ben ik vaak te vinden, vooral de quiz avond en de jam sessions zijn erg leuk (De feestjes daarentegen probeer ik te vermijden, die hebben een slechte reputatie, namelijk dat ze saai zijn. En het is waar: ze zijn saai).
Toch vind ik de sfeer in Fantoft erg fijn. Door de Noorse studenten wordt Fantoft het internationale studenten ghetto genoemd. En inderdaad, ze hebben gelijk, het lijkt hier op een ghetto. Het zijn gebouwen die in de jaren zeventig gebouwd zijn en sindsdien niet meer vernieuwd. De huisvestingsorganisatie is het er nog steeds niet over eens of ze de gebouwen willen slopen of willen vernieuwen, dus tot die tijd doen ze het minimale aan reparaties en vervanging. De keukens zijn vies, mensen zijn luidruchtig en het mooiste vind ik nog dat er een mogelijkheid is om de deuren eruit te halen. Dit klinkt heel vreemd, dus ik zal mezelf even nader verklaren: de deuren in Fantoft zijn zo gemaakt dat als je de deur achter je dichtgooit, deze automatisch in het slot valt. Dat is geen probleem, want tijdens de openingsuren van SiB (o.a. de huisvestingsvereniging), komen ze je deur gratis openmaken. Het onhandige is echter ze alleen geopend zijn van ma t/m vr, 9.00-15.00. En natuurlijk gebeuren dit soort dingen nooit op dit soort tijdstippen. Want wanneer ben je nou thuis, wees eerlijk, op doordeweekse dagen tijdens werkuren? Ik in ieder geval niet, want dan ben ik op de uni, maar 's avonds en in het weekend wel. Dus ja, inderdaad, het gebeurde mij afgelopen week dat ik mezelf buiten had gesloten terwijl mijn sleutels nog op mijn bureau lagen. Dan heb je twee opties:
1. Securitas bellen. Die komen je deur openmaken, maar dan moet je wel 300 NOK betalen (+/- 40 euro). Dit is de optie die SiB je aanraadt.
2. Of je kan een van je huisgenootjes raadplegen. Die zal je doorverwijzen naar iemand op de 11e, 12e of 16e verdieping die het gereedschap heeft om je deur eruit te halen zodat je je sleutels kan pakken. Dit gaat wel gepaard met een hoop lawaai en gedoe, maarrr het is mogelijk. Het enige wat je nodig hebt is een schroevendraaier en een mes om de scharnieren los te maken.
Jullie begrijpen al dat ik mijn held nog een cake schuldig ben.
Terug naar mijn favoriete ghetto. De sfeer is dus heel fijn, in mijn blok merk je dat in sommige gemeenschappelijke keukens mensen elkaar als familie beginnen te zien en de spirit is: iedereen is uitgenodigd. Of het nu het verjaardagsfeestje is van dat ene meisje op de 17e verdieping, het cider drinken in de kamer van een vriend of het gezamelijk eten in de keuken. En inderdaad, als je een probleem hebt, helpen mensen je uit de brand. Aan de andere kant zijn er ook genoeg mensen die gereserveerd zijn en het liefst in de keuken komen als iedereen weg is, en het eten in hun eigen kamer opeten. Of mensen die helemaal niet koken. Mensen die elke avond friet of pizza eten zijn geen uitzondering. Maar het allermooiste vond ik nog dat ik tijdens de wandeling van afgelopen zaterdag een meisje van de verdieping onder mij tegenkwam die aan mij vroeg: "Weet jij toevallig of er een meisje is op jouw verdieping die af en toe zingt? Ik hoor het soms als ik in mijn kamer ben." Waarop ik met vuurrode wangen moest antwoorden: "Well... that might be me."
Nou, dat lijkt me een mooie om mee af te sluiten voor deze keer. Voordat ik helemaal stop krijgen jullie nog even een woordje Noors mee (waar de meesten van jullie nooit iets aan zullen hebben).
"Unnskyld, hvor finner jeg en matbutikk?" (Uitspraak: Uunschil, woer finner jei èn matbutiek)
Pardon, waar kan ik een supermarkt vinden?
En deze, die misschien nog beter van pas zal komen:
"Jeg snakker ikke norsk." (Uitspraak: Jei snakker iekke nosk)
Ik spreek geen Noors. (Ikke norsk volstaat vaak ook).
Kjærlighet fra Norge!
Ha det,
Natascha
Heel erg bedankt voor alle leuke berichtjes die jullie hebben gestuurd! Post krijgen is altijd leuk, of het nou digitaal is of per "snail mail" (al blijf ik de echte postkaarten en brieven nog het leukste vinden).
Nu ik eindelijk wat meer vrije tijd heb, probeer ik volop te genieten van mijn tijd hier. Behalve dat ik probeer mijn schoolwerk voor de uni hier in Bergen bij te werken (de achterstand die ik heb opgebouwd door al de dingen die ik moest afronden voor Nijmegen), blijf ik regelmatig bergwandelingen maken, doe ik leuke dingen met vrienden en doe ik vrijwilligerswerk voor de Tenant's union. Dat laatste stelt echter weinig voor heb ik gemerkt. Eén of twee uur per maand heb ik Office Hour, wat betekent dat ik het kantoor moet runnen samen met iemand anders. Mensen kunnen in dat uur langskomen om spullen te huren, zoals stofzuigers, slaapzakken, gereedschap, etc. Allemaal praktische spullen die je als uitwisselingsstudent vaak niet in huis hebt. Ook kunnen ze daar printen. Het is heel gezellig, maar nu ik zoveel tijd heb zoek ik eigenlijk ook naar vrijwiligerswerk wat meer tijd en inspanning vergt, en daarom denk ik er over na om bij kvarteret de gaan werken. Kvarteret is een soort studenthuis in de stad, wat wordt gerund door vrijwilligers (lees: studenten), en waar van alles georganiseerd wordt: filmavonden, spelletjesavonden, feestjes, etc. Ik zit hier ook regelmatig met mijn medestudenten om spelletjes te spelen en gratis thee te drinken. Het is een gezelliger dan Klubb Fantoft, de Klubb die aan mijn wooncomplex vastzit, al is dat wel een stuk dichterbij. Ook in Klubb Fantoft ben ik vaak te vinden, vooral de quiz avond en de jam sessions zijn erg leuk (De feestjes daarentegen probeer ik te vermijden, die hebben een slechte reputatie, namelijk dat ze saai zijn. En het is waar: ze zijn saai).
Toch vind ik de sfeer in Fantoft erg fijn. Door de Noorse studenten wordt Fantoft het internationale studenten ghetto genoemd. En inderdaad, ze hebben gelijk, het lijkt hier op een ghetto. Het zijn gebouwen die in de jaren zeventig gebouwd zijn en sindsdien niet meer vernieuwd. De huisvestingsorganisatie is het er nog steeds niet over eens of ze de gebouwen willen slopen of willen vernieuwen, dus tot die tijd doen ze het minimale aan reparaties en vervanging. De keukens zijn vies, mensen zijn luidruchtig en het mooiste vind ik nog dat er een mogelijkheid is om de deuren eruit te halen. Dit klinkt heel vreemd, dus ik zal mezelf even nader verklaren: de deuren in Fantoft zijn zo gemaakt dat als je de deur achter je dichtgooit, deze automatisch in het slot valt. Dat is geen probleem, want tijdens de openingsuren van SiB (o.a. de huisvestingsvereniging), komen ze je deur gratis openmaken. Het onhandige is echter ze alleen geopend zijn van ma t/m vr, 9.00-15.00. En natuurlijk gebeuren dit soort dingen nooit op dit soort tijdstippen. Want wanneer ben je nou thuis, wees eerlijk, op doordeweekse dagen tijdens werkuren? Ik in ieder geval niet, want dan ben ik op de uni, maar 's avonds en in het weekend wel. Dus ja, inderdaad, het gebeurde mij afgelopen week dat ik mezelf buiten had gesloten terwijl mijn sleutels nog op mijn bureau lagen. Dan heb je twee opties:
1. Securitas bellen. Die komen je deur openmaken, maar dan moet je wel 300 NOK betalen (+/- 40 euro). Dit is de optie die SiB je aanraadt.
2. Of je kan een van je huisgenootjes raadplegen. Die zal je doorverwijzen naar iemand op de 11e, 12e of 16e verdieping die het gereedschap heeft om je deur eruit te halen zodat je je sleutels kan pakken. Dit gaat wel gepaard met een hoop lawaai en gedoe, maarrr het is mogelijk. Het enige wat je nodig hebt is een schroevendraaier en een mes om de scharnieren los te maken.
Jullie begrijpen al dat ik mijn held nog een cake schuldig ben.
Terug naar mijn favoriete ghetto. De sfeer is dus heel fijn, in mijn blok merk je dat in sommige gemeenschappelijke keukens mensen elkaar als familie beginnen te zien en de spirit is: iedereen is uitgenodigd. Of het nu het verjaardagsfeestje is van dat ene meisje op de 17e verdieping, het cider drinken in de kamer van een vriend of het gezamelijk eten in de keuken. En inderdaad, als je een probleem hebt, helpen mensen je uit de brand. Aan de andere kant zijn er ook genoeg mensen die gereserveerd zijn en het liefst in de keuken komen als iedereen weg is, en het eten in hun eigen kamer opeten. Of mensen die helemaal niet koken. Mensen die elke avond friet of pizza eten zijn geen uitzondering. Maar het allermooiste vond ik nog dat ik tijdens de wandeling van afgelopen zaterdag een meisje van de verdieping onder mij tegenkwam die aan mij vroeg: "Weet jij toevallig of er een meisje is op jouw verdieping die af en toe zingt? Ik hoor het soms als ik in mijn kamer ben." Waarop ik met vuurrode wangen moest antwoorden: "Well... that might be me."
Nou, dat lijkt me een mooie om mee af te sluiten voor deze keer. Voordat ik helemaal stop krijgen jullie nog even een woordje Noors mee (waar de meesten van jullie nooit iets aan zullen hebben).
"Unnskyld, hvor finner jeg en matbutikk?" (Uitspraak: Uunschil, woer finner jei èn matbutiek)
Pardon, waar kan ik een supermarkt vinden?
En deze, die misschien nog beter van pas zal komen:
"Jeg snakker ikke norsk." (Uitspraak: Jei snakker iekke nosk)
Ik spreek geen Noors. (Ikke norsk volstaat vaak ook).
Kjærlighet fra Norge!
Ha det,
Natascha
-
18 Februari 2014 - 19:24
Mama Sonja:
Hallo lieve schat,
wat een mooi verhaal weer! Ik kan wel lezen dat je het echt naar je zin hebt! Ik zei toevallig net vanmorgen tegen Rowan dat ik je weinig spreek (ligt zeker in dit geval ook aan mij). Ik ben sowieso niet zo'n beller en ik zit ook niet de hele dag achter mijn laptopje. En als ik er al achter zit, heb ik Skype niet aan. Ik vrees dat we dus een echte "date" moet maken :)
Even terug naar het feest in Oene van Marc en Wil. Marc speelt dus in 2 bands: de ene blues en de andere poppy muziek. We hebben de hele avond dus muziek gehad. O ja, en Amee heeft ook nog gezongen. Sanne wou wel, maar was uiteindelijk natuurlijk een angsthaas. Net als je broertjes trouwens ..,. Gitaren achter in de auto, maar dan afhaken onder het mom dat ze niet geoefend hebben. Marc zei nog dat zijn band ook Rain down on me speelde, maar helaas. We houden het nog tegoed.
Ze moeten vrijdag optreden in Lokaal 8, dus dan zijn we weer van de partij!
Nou schatje, ik ga verder met koken. Heel veel liefs en hele dikke zoenen!
Mama
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
