All about campfires
Door: Natascha
Blijf op de hoogte en volg Natascha
30 Juni 2012 | Verenigde Staten, Escondido
Hallo allemaal,
Opnieuw een reisverslag! Ten eerste wil ik jullie allemaal bedanken voor jullie leuke en lieve reacties, ik vind het heerlijk om het te lezen, ook geniet ik van jullie verhalen van het thuisfront, al heb ik niet altijd de tijd om terug te schrijven, dus: blijf schrijven, alsjeblieft!
Ook, voor de mensen die het nog niet gemerkt hebben, ik plaats foto's bij mijn blogs, je kunt ze vinden als je omlaag scrolt.
Oke, ten eerste wil ik jullie vertellen over het magische moment dat kampvuur heet. Dat is mijn favoriete moment van de week, en dan vooral closing campfire. We hebben namelijk een opening campfire, een all-campfire en een closing campfire. Opening campfire houdt in dat je alleen met je unit rond het kampvuur gaat zitten en s'mores maakt - graham crackers met chocolade en geroosterde marshmellows - en elkaar wat beter leert kennen.
All-campfire is dat je met heel het kamp naar de centrale kampvuurring gaat en dat de counselors van elke groep een kort gedicht/liedje over hun groep schrijven en de groep een liedje leren. Ook komt Rusty de wasbeer langs (de mascotte van het kamp), en wordt het verhaal vertelt hoe hij de mascotte van het kamp werd. Misschien dat ik het een keer uitschrijf, als jullie dat leuk vinden.
Met closing campfire doet elke groep een liedje, inclusief de kids. Het is dus belangrijk dat je dat instudeert. Ook komt Rusty weer langs! Maar het speciale aan closing campfire is, dat iedereen een wish log in het vuur mag gooien en namens de groep een wens mag doen. Ook houdt Star een praatje over waar kamp echt over gaat, en wat de missie van de girl scouts is. Vervolgens mag iedereen een speciaal moment van de week uitkiezen en het in de wenspot gooien (zogenaamd, we gooien gewoon lucht van een afstand). Vervolgens gooit Star de inhoud van de pot in het vuur. En nu komt de truc: er zit "campfire magic" in de pot, een substantie die de vlammen hoog doet opvlammen. Natuurlijk vinden de campers dit geweldig. En het eind is mijn favoriet: iedereen krijgt een kaars (een echte voor de counselors, een verjaardagstaartkaars voor de campers), en een kaars wordt aangestoken met het kampvuur, en deze kaars geeft het vuur door aan alle andere counselorkaarsen, die het vuur weer doorgeven aan hun campers. Dit gaat erom dat iedereen belangrijk is, want als een kaars er niet zou zijn, zou het donkerder zijn. De counselors gaan in een kring staan en zingen de camp Winacka song.
"Camp Winacka, the oaks and the pines, live there together, why don't you and I..."
Zo'n avond geeft een gevoel van eenheid, zelfs met de mensen die je het minst mag. Het lijkt wel een psychologisch trucje (ik ben vergeten hoe het fenomeen heet, ja, nu al!).
Vrijdag de bussen uitzwaaien was ook heel erg gaaf. Dat is het moment dat campers je allemaal omhelzen, en dat sommigen beginnen te huilen omdat ze niet wegwillen. Het is natuurlijk ook een moment van chaos.
Dus, daar stonden we, wil zwaaiend met beide armen en kampliedjes zingend.
Ik wil nog even zeggen dat ik jullie allemaal wel mis, ondanks dat het hier fantastisch is. En als ik moet noemen wat ik het meest mis, dan staan de taal, bruin brood, groen gras en goede, Nederlandse kaas zeker in mijn lijstje.
Veel liefs,
Natascha
Opnieuw een reisverslag! Ten eerste wil ik jullie allemaal bedanken voor jullie leuke en lieve reacties, ik vind het heerlijk om het te lezen, ook geniet ik van jullie verhalen van het thuisfront, al heb ik niet altijd de tijd om terug te schrijven, dus: blijf schrijven, alsjeblieft!
Ook, voor de mensen die het nog niet gemerkt hebben, ik plaats foto's bij mijn blogs, je kunt ze vinden als je omlaag scrolt.
Oke, ten eerste wil ik jullie vertellen over het magische moment dat kampvuur heet. Dat is mijn favoriete moment van de week, en dan vooral closing campfire. We hebben namelijk een opening campfire, een all-campfire en een closing campfire. Opening campfire houdt in dat je alleen met je unit rond het kampvuur gaat zitten en s'mores maakt - graham crackers met chocolade en geroosterde marshmellows - en elkaar wat beter leert kennen.
All-campfire is dat je met heel het kamp naar de centrale kampvuurring gaat en dat de counselors van elke groep een kort gedicht/liedje over hun groep schrijven en de groep een liedje leren. Ook komt Rusty de wasbeer langs (de mascotte van het kamp), en wordt het verhaal vertelt hoe hij de mascotte van het kamp werd. Misschien dat ik het een keer uitschrijf, als jullie dat leuk vinden.
Met closing campfire doet elke groep een liedje, inclusief de kids. Het is dus belangrijk dat je dat instudeert. Ook komt Rusty weer langs! Maar het speciale aan closing campfire is, dat iedereen een wish log in het vuur mag gooien en namens de groep een wens mag doen. Ook houdt Star een praatje over waar kamp echt over gaat, en wat de missie van de girl scouts is. Vervolgens mag iedereen een speciaal moment van de week uitkiezen en het in de wenspot gooien (zogenaamd, we gooien gewoon lucht van een afstand). Vervolgens gooit Star de inhoud van de pot in het vuur. En nu komt de truc: er zit "campfire magic" in de pot, een substantie die de vlammen hoog doet opvlammen. Natuurlijk vinden de campers dit geweldig. En het eind is mijn favoriet: iedereen krijgt een kaars (een echte voor de counselors, een verjaardagstaartkaars voor de campers), en een kaars wordt aangestoken met het kampvuur, en deze kaars geeft het vuur door aan alle andere counselorkaarsen, die het vuur weer doorgeven aan hun campers. Dit gaat erom dat iedereen belangrijk is, want als een kaars er niet zou zijn, zou het donkerder zijn. De counselors gaan in een kring staan en zingen de camp Winacka song.
"Camp Winacka, the oaks and the pines, live there together, why don't you and I..."
Zo'n avond geeft een gevoel van eenheid, zelfs met de mensen die je het minst mag. Het lijkt wel een psychologisch trucje (ik ben vergeten hoe het fenomeen heet, ja, nu al!).
Vrijdag de bussen uitzwaaien was ook heel erg gaaf. Dat is het moment dat campers je allemaal omhelzen, en dat sommigen beginnen te huilen omdat ze niet wegwillen. Het is natuurlijk ook een moment van chaos.
Dus, daar stonden we, wil zwaaiend met beide armen en kampliedjes zingend.
Ik wil nog even zeggen dat ik jullie allemaal wel mis, ondanks dat het hier fantastisch is. En als ik moet noemen wat ik het meest mis, dan staan de taal, bruin brood, groen gras en goede, Nederlandse kaas zeker in mijn lijstje.
Veel liefs,
Natascha
-
01 Juli 2012 - 04:50
Tante Wendy En Kiki:
Hihi wij maken er een sport van als eerste te reageren. De dingen die je het meest mis herken ik vooral het brood. Heb je een keer bruin brood dan is het of heel zoet of lucht die nooit oud wordt. Drop leek me op het einde van het kamp ook heerlijk. Klinkt allemaal hartstikke leuk! Ik kan me voorstellen dat dat laatste kampvuur magisch lijkt. Geniet lekker verder. De 2e sessie is altijd een stuk makkelijker dan de eerste nu weet je wat er komen gaat. Ben benieuwd wat voor activiteit je nu krijgt. Geniet van je weekend. X van ons -
01 Juli 2012 - 10:56
Oam:
Lieve Natas,
Heerlijk weer zo'n fantastisch verslag van je te ontvangen. Ik werd helemaal in de romatische sfeer van het kampvuurgebeuren meegevoerd. Wat zou ik graag eens een kijkje bij je willen nemen.
Ik kan me voorstellen dat je zo nu en dan verlangt naar de oerhollandse dingen zoals je die beschrijft.
Hier is het eindelijk een beetje zomer. Vanmiddag ga ik in de tuin bij Mirjam werken (woont hier een paar huizen vandaan). Ik ben gisteren even gaan kijken wat er te doen viel, nou, er stonden onkruidplanten van wel een meter hoog, dus werk aan de winkel. Mirjam ziet zelf het verschil niet goed tussen onkruid en een mooie plant, vandaar dat ze vaak mijn hulp inroept.
Lieve schat, ik ga m'n tuinspulletjes pakken en hup aan het werk.
Nog een heel gezellig weekend en tot de volgende keer.
Heel veel liefs en kusjes, ook van opa.
Love you,
oma -
01 Juli 2012 - 12:34
Mama Sonja:
Hallo lieve Natas,
Alweer een verslag van jou, heel fijn. Ook goed te lezen dat jij het zo naar je zin hebt. Mijn ervaring met kampvuren is dat je zo "lekker" naar die rook kan stinken.... Maar ja, dat was je er wel weer af.
Grappig vind ik ook dat de meisjes maar een week blijven. Op een e.o.a. manier had ik het idee dat ze ook langer blijven, een paar weken bijvoorbeeld omdat de Amerikanen niet zoveel vakantie hebben en de kids wel. Maar goed, zoals Wendy al schrijft heb je jouw 1ste week achter de rug en ben je een beetje voorbereid op de komende week. Heb je jouw vrije weekenden al een beetje ingevuld? Ik ga er van uit dat je leuke dingen gaat doen.
We zijn gisteren weer (!) in Nijmegen geweest bij Rocking Park. Het weer was heerlijk, veel mensen zijn dan ook verbrand. Wij natuurlijk niet, want -zoals je weet- sjouw ik altijd van alles mee, dus ook zonnebrand. Het was weer genieten, De Staat was leuk, Flogging Molly een Ierse band met gezellig muziek en het was dan ook een groot feest. Deus (band uit België maakte er ook een feestje van, gevolgd door Elbow (mooie muziek met een leuke zanger die ook het hele veld weer in beweging kreeg). De afsluiter was Snow Patrol, die 1:45 uur heeft gespeeld. Een toppertje. ik kon me niet aan de indruk ontrekken, dat er erg veel studenten op het festival waren. Ik heb nog gedacht: zouden er mensen bijzitten die Natas kent??? Je weet het niet!! Toch? Weer een week werken en dan volgend weekend naar Bospop.Ik ben vooral benieuwd hoe het Eva en Hans gaat bevallen. Een voordeel: het is er altijd gezellig! Ik hoop dat het weer een beetje gaat meewerken, want dat verhoogt de feestvreugde aanzienlijk!
Nou schatje, fijn dat je het zo naar je zin hebt!!! We kijken weer uit naar je volgende verhaal. Big hug xxxxx mama en Huib natuurlijk!! -
01 Juli 2012 - 13:37
Silke:
Hoi hoi hoi! Ik stem nu even al meteen op het verhaal van Rusty de wasbeer. Als je het niet op het blog plaatst, dan wil ik het zeker een keer van je horen!
Wat een super leuk idee dat closing campfire, dat klinkt echt als een perfecte afsluiter van een week! Je bent echt een bofkont! Kampvuren zijn sowieso al leuk, maar met al die extra's is het natuurlijk wel helemaal speciaal! En wat vind je van s'mores? Ik vond ze zelf niet zo heel erg lekker, eigenlijk omdat ik niet van Graham crackers hou, maar ik vond het maken ervan altijd errug leuk.
Ik ben net terug van Concert at Sea, waar ik van genoten heb en ben weer helemaal losgegaan bij de Memphis Maniacs. Het was zelfs nog vetter dan de vorige keer! Ik miste je wel een beetje, maar ze zeiden dat ze aan een tour gingen beginnen, dus we kunnen ze misschien een andere keer weer samen zien :)
Ik kijk uit naar je volgende blog, super dat je het zo regelmatig bijhoudt!
xxx -
01 Juli 2012 - 19:24
Leoniet:
Lieve Goldie,
Natuurlijk bekijken we je foto's met net zo veel interesse als we je verslagen lezen. Opa is helemaal weg van je slapende flamingo. Vindt hij een prachtfoto! Het doorgeven van het licht bij het kampvuur is volgens mij geen psychologisch trucje, maar een ritueel. Wij doen dat in de kerk in de Paasnacht ook, alleen is het dan religieus bepaald. Elkaar het licht doorgeven, als teken van hoop en de overwinning op de duisternis. Wij herkennen dat gevoel van verbondenheid, wat jij hebt ervaren. Het meisje met heimwee zal wel blij geweest zijn, toen ze werd opgehaald. Wat een compliment voor jou, dat sommige meisjes moesten huilen, omdat ze weggingen. Zit je steeds op een andere locatie? Nu staat er weer Escondido en vorige week Julian. Opa heeft Escondido op Google Earth opgezocht, maar we zagen geen Julian. Als je terug bent, hebben we nog heel wat vragen te stellen. Veel succes en sterkte de komende week. Liefs van ons beiden. -
02 Juli 2012 - 20:30
Natascha Van Der Sijs:
Heeii,
Ik vond de s'mores verbazingwekkend lekker, al heb ik natuurlijk de chocolade overgeslagen.
De reden dat ik van Escondido naar Julian switch is omdat Julian het dorp is waar het kamp aan ligt, en Escondido de stad is waar Singsong woont, waar ik in de weekenden heenga.
xx Natas
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
