Camp Winacka, the oaks and the pines...
Door: Natascha
Blijf op de hoogte en volg Natascha
19 Juli 2012 | Verenigde Staten, Julian
Hallo Allemaal,
Het is nou een week geleden dat ik iets van me heb laten horen en ik dacht dat het wel weer tijd werd. :)
Deze week werk ik met GS weekly, een groep meiden van 10 tot 13 jaar die een tijdschrift over kamp in elkaar draaien, en zoals jullie misschien nu al wel denken: daar heb ik ervaring mee! Dusja, het is dan misschien veel werk en waarschijnlijk werken ik, Hailstorm en Snippet vannacht tot de late uurtjes door om het werk van onze meiden af te ronden, maar het is leuk. De meiden hebben allerlei ideeen, al verschillen ze vaak wel en heb ik gemerkt dat er binnen de groep erg veel verschil is in hoe volgroeid de meiden zijn, zowel fysiek als mentaal.
Dit leidt af en toe dan ook tot frustraties en ruzies tussen de meiden. Aan de ene kant is dat natuurlijk supervervelend, maar aan de andere kant is dit de kans om mijn conflictresolutievaardigheden te oefenen :)
Ook heb ik deze week moeten dealen met muizen in de cabins. We slapen deze week in de unit Morningside. De meiden slapen in verschillende cabins en vanaf de veranda hebben we een prachtig uitzicht over de vallei. Maarja, de cabins hier bevatten op sommige plekken kleine gaten in het hout of het gaas, waardoor kleine bezoekers zoals muizen en mieren binnen kunnen komen. En de meiden hadden een muis gespot. Rara, wat was hun reactie?
A. Ze kwamen rustig naar me toe lopen om me te vertellen dat er een muis in hun cabin gezien was.
B. Ze gilde en kwamen hun cabin uitrennen om me totaal in paniek te vertellen dat ze een muis hadden gezien.
Juist. Antwoord B.
Dus ik zucht. I'll go.
Met een zaklamp in alle hoekjes en gaten van de cabin geschenen, onder bedden en op richels.
Daarna heb ik alle tassen - niet dichtgeritst, al vertel ik ze elke dag dat te doen - en slaapzakken door elkaar geschud om te kijken of er muizen inzaten, geluisterd of ik gepiep hoorde en matrassen opgetild en met een klap neer laten vallen. De muis was er natuurlijk allang tussenuit gepiept. Twee minuten later dezelfde reactie vanuit de andere cabin. Daar ga ik weer. Zelfde handelingen afgewerkt, de andere cabin opnieuw gecontroleerd en geprobeerd de meiden de sussen omdat ze elkaar aan het beschuldigen waren van dat ze ervoor hadden gezorgd dat de muis in hun cabin was gekomen, wat natuurlijk niet waar was, maar toch.
Dus nu ben ik muisverjager en -preventiedienst! Intussen ben ik een expert op het gebied van voorkomen van kleine vrienden in de cabin en nog belangrijker: in mijn spullen.
Verder is de onophoudelijke vermoeidheid nu toegeslagen. Na twee weken werken met alleen een avond vrij en vervolgens enkel een dag weekend gehad te hebben voor de volgende sessie startte (zondag hadden we staftraining, een opfrissing), ben ik redelijk moe. Maar maak je geen zorgen: ik ben nog steeds gezond.
Daarbij is niet alleen de onophoudelijke vermoeidheid, maar ook de tevredenheid toegeslagen. Ik voel me hier op mijn gemak en het werk gaat me steeds beter af, aangezien ik elke dag meer en meer leer. Ik heb het idee dat deze zomer me rijk aan ervaringen en vaardigheden zal afleveren. Dingen die ik hier op kamp heb geleerd, had ik in geen mogelijkheid op school of op een gewone vakantie kunnen leren. Verder ben ik heel erg dankbaar voor al de kansen die ik aan deze zomer overhoudt, zowel op het gebied van reizen, als op het gebied van vrienden en werk in de toekomst.
Verder kreeg ik gisteren het compliment dat ze vonden dat ik mijn engels tot de catagorie 'vloeiend' kon rekenen! Jeej!
Maar nu ga ik nog even drie kwartier slapen om de dag door te kunnen komen.
Veel liefs,
Natascha
p.s.
De titel is de eerste regel van de camp song.
Camp Winacka, the oaks and the pines.
Live there together, why don't you and I.
There's a place in the mountains where the sun and the snow,
Nourish the earth where the wild things grow...
Het is nou een week geleden dat ik iets van me heb laten horen en ik dacht dat het wel weer tijd werd. :)
Deze week werk ik met GS weekly, een groep meiden van 10 tot 13 jaar die een tijdschrift over kamp in elkaar draaien, en zoals jullie misschien nu al wel denken: daar heb ik ervaring mee! Dusja, het is dan misschien veel werk en waarschijnlijk werken ik, Hailstorm en Snippet vannacht tot de late uurtjes door om het werk van onze meiden af te ronden, maar het is leuk. De meiden hebben allerlei ideeen, al verschillen ze vaak wel en heb ik gemerkt dat er binnen de groep erg veel verschil is in hoe volgroeid de meiden zijn, zowel fysiek als mentaal.
Dit leidt af en toe dan ook tot frustraties en ruzies tussen de meiden. Aan de ene kant is dat natuurlijk supervervelend, maar aan de andere kant is dit de kans om mijn conflictresolutievaardigheden te oefenen :)
Ook heb ik deze week moeten dealen met muizen in de cabins. We slapen deze week in de unit Morningside. De meiden slapen in verschillende cabins en vanaf de veranda hebben we een prachtig uitzicht over de vallei. Maarja, de cabins hier bevatten op sommige plekken kleine gaten in het hout of het gaas, waardoor kleine bezoekers zoals muizen en mieren binnen kunnen komen. En de meiden hadden een muis gespot. Rara, wat was hun reactie?
A. Ze kwamen rustig naar me toe lopen om me te vertellen dat er een muis in hun cabin gezien was.
B. Ze gilde en kwamen hun cabin uitrennen om me totaal in paniek te vertellen dat ze een muis hadden gezien.
Juist. Antwoord B.
Dus ik zucht. I'll go.
Met een zaklamp in alle hoekjes en gaten van de cabin geschenen, onder bedden en op richels.
Daarna heb ik alle tassen - niet dichtgeritst, al vertel ik ze elke dag dat te doen - en slaapzakken door elkaar geschud om te kijken of er muizen inzaten, geluisterd of ik gepiep hoorde en matrassen opgetild en met een klap neer laten vallen. De muis was er natuurlijk allang tussenuit gepiept. Twee minuten later dezelfde reactie vanuit de andere cabin. Daar ga ik weer. Zelfde handelingen afgewerkt, de andere cabin opnieuw gecontroleerd en geprobeerd de meiden de sussen omdat ze elkaar aan het beschuldigen waren van dat ze ervoor hadden gezorgd dat de muis in hun cabin was gekomen, wat natuurlijk niet waar was, maar toch.
Dus nu ben ik muisverjager en -preventiedienst! Intussen ben ik een expert op het gebied van voorkomen van kleine vrienden in de cabin en nog belangrijker: in mijn spullen.
Verder is de onophoudelijke vermoeidheid nu toegeslagen. Na twee weken werken met alleen een avond vrij en vervolgens enkel een dag weekend gehad te hebben voor de volgende sessie startte (zondag hadden we staftraining, een opfrissing), ben ik redelijk moe. Maar maak je geen zorgen: ik ben nog steeds gezond.
Daarbij is niet alleen de onophoudelijke vermoeidheid, maar ook de tevredenheid toegeslagen. Ik voel me hier op mijn gemak en het werk gaat me steeds beter af, aangezien ik elke dag meer en meer leer. Ik heb het idee dat deze zomer me rijk aan ervaringen en vaardigheden zal afleveren. Dingen die ik hier op kamp heb geleerd, had ik in geen mogelijkheid op school of op een gewone vakantie kunnen leren. Verder ben ik heel erg dankbaar voor al de kansen die ik aan deze zomer overhoudt, zowel op het gebied van reizen, als op het gebied van vrienden en werk in de toekomst.
Verder kreeg ik gisteren het compliment dat ze vonden dat ik mijn engels tot de catagorie 'vloeiend' kon rekenen! Jeej!
Maar nu ga ik nog even drie kwartier slapen om de dag door te kunnen komen.
Veel liefs,
Natascha
p.s.
De titel is de eerste regel van de camp song.
Camp Winacka, the oaks and the pines.
Live there together, why don't you and I.
There's a place in the mountains where the sun and the snow,
Nourish the earth where the wild things grow...
-
19 Juli 2012 - 17:31
Tante Wendy En Kiki:
Yes we zijn weer de eerste hihi.
Klinkt weer geweldig en ik kan me voorstellen dat het kampleven je leven verrijkt enzolang die tevredenheid overheerst overleef je het met een super rijk gevoel. Ik had nooit heimwee gehad, maar wel terug naar kamp! Echt heimwee! Maar goed genietlekker verder. Voor je het weet is het voorbij. X van ons. Wij zijn er even tussenuit. -
19 Juli 2012 - 17:38
Dad:
Ha die Natas,
Blij weer wat van je te horen. Dacht al dat je het te druk zou hebben en de overgebleven uurtjes vooral door je gebruikt zouden worden voor slaap. Leuk dat je je dankbaarheid voor je ervaring zo expliciet maakt. Leuk ook dat je nu eens met de wispelturigheid van pubermeisjes mag dealen. Geniet lekker verder.... -
19 Juli 2012 - 17:58
Jacqueline:
He Natas,
Leuk om weer wat van je lezen!
Enne... die muizen, ik doe het je niet na, ik had waarschijnlijk harder gegild dan die meiden ;-)
Geniet!
Liefs,
Jacqueline -
19 Juli 2012 - 19:41
Leoniet:
Lieve Goldie,
Ik keek al uit naar een nieuw verslag. Had vanmorgen de computer aangezet om te kijken, omdat er wel eens 's morgens vroeg een verslag in zit, dat jij dan 's avonds hebt verstuurd. Terwijl ik dit schrijf, staan er drie reclames naast, hoe je muizen moet verjagen of vangen. De"reclame" leest dus kennelijk ook jouw verslag.
Dat verwondert me niets, want als jij vertelt, zie je het gewoon voor je, die gillende meiden. Ja, wat een ervaring doe jij op, je zou het ook levenswijsheid kunnen noemen! Fijn, dat je ondanks de vermoeidheid, alles zo positief blijft zien. Opa is voor zijn "bloedprikexamen" geslaagd. Hij bepaalt nu zelf hoeveel pilletjes hij moet slikken, nadat hij in zijn vinger heeft geprikt en de stollingswaarde van het bloed heeft bepaald. Gisteren hebben we ons cultureel vermaakt door naar het Stedelijk Museum in Den Haag te gaan met onze kortingskaart van de trein. Zondagavond gaan we naar Eindhoven: oppassen op Niels. Hij wil ook een nachtje komen logeren, maar daar hebben we nog geen afspraken over gemaakt. We hopen, dat je het komende weekend wat meer tijd hebt om uit te rusten. Opa en ik zijn ontzettend trots op je, zoals je je daar redt. Ga zo door! Liefs van ons beiden. -
19 Juli 2012 - 19:58
Anja:
Super fijn dat je weer een verslag getypt heb. Ik ben blij dat je veel geleerd hebt en dat je daar ook iets aan hebt in de toekomst. Veel plezier nog!! -
20 Juli 2012 - 09:12
Oma:
Lieve Pop,
Gelukkig, daar was je weer. Het verslag liet wat langer op zich wachten dan de vorige keren dus ik begon me al een beetje zorgen te maken; gelukkig geheel overbodig. Dit houdt niet in dat je je aan vaste tijden moet houden voor je verslag hoor; ik was alleen maar een bezorgde oma.
Wat een verhaal van die mieren en muizen. Ja meisjes kunnen soms panisch raken als ze een muis zien. een bekend gegeven.
Fijn dat je het nog steeds zo naar je zin hebt en dat je zoveel leert.
Een vreemde taal spreken leer je inderdaad het beste in het land zelf, daar kan geen school of cursus tegenop.
Morgen (zaterdag) gaan we naar mama en Huib. We gaan zondag tuinen bezoeken in Nuenen. Er is een tentoonstelling van een week en het schijnt prachtig te zijn. Ik ben benieuwd.
Het wordt, volgens de voorspellingen, eindelijk zomer aanstaand weekend; voor de verandering eens geen regen en temperaturen boven de 20 graden.
Lieve schat tot de volgende keer.
Heel veel liefs en xxxjes van opa en
oms -
20 Juli 2012 - 09:14
Oma:
het moet natuurlijk oma zijn en niet oms
Dag lieverd! -
22 Juli 2012 - 19:20
Mama Sonja:
Hallo lieverd,
leuk weer zo'n verslag van jou. Ik ben blij te horen dat jij het zo naar je zin hebt en inderdaad jouw filosofische kijk op het leven komt weer naar voren. Het glas moet altijd half vol zijn!
Jouw vraag over mijn oogjes: tsja, 4 weken geleden kreeg ik last (dikke ogen, 's morgens korstjes etc.) ik dacht aan een allergie. Had ik vroeger met kamperen met name in Noord Euorpa vaak last van. Toen begonnen de hoofdpijnen boven mijn ogen, slecht tegen licht kunnen en afgelopen dinsdag steken in mijn linkeroog (voelde als glasscherfjes in mijn oog). Toen werd het tijd voor een doktersbezoekje en de indicatie was snel gesteld: een zeer besmettelijke virus (naam ben ik al kwijt). Dit virus heeft ook een wondje in mijn linkeroog veroorzaakt (dat voelde dus als glasscherfjes). En rode ogen natuurlijk. Ik kon ook geen uien en prei meer snijder zonder dat ik 10 minuten niets meer zag.. De druppels verrichten wonderen en het gaat beter. Dus het komt allemaal goed. Een heel uitgebreid antwoord op jouw vraag dus.
Verder gaat hier alles zijn gangetje. We zijn vandaag met opa en oma naar de bloem en tuin tentoonstellng in Nuenen geweest. heel mooi. Een heleboel kwekers, maar ook andere stands. Je raadt dus nooit waar wij mee thuis kwamen: een raamwassetje met hele lange steel, zodat ik eindelijk iets gevonden hebt waarmee ik onze onmogelijke ramen kan wassen.
Deze week wordt het heel mooi weer. Ik moet nog 1 weekje werken en daarna hebik 3 weken vakantie. Huib heeft nu al vakantie, dus als de jongens morgen komen is er in ieder geval altijd iemand thuis.
Ik geniet nog steeds van je verhalen en natuurlijk zorg jij dat die muizen het "pand" verlaten. Merlijn brengt er ook af en toe 1 mee. Wij sterke vrouwen gillen niet bij een simpel muisje :) toch?? Maar goed, ook leuk als anderen deze taak ook eens van je overnemen.
Volgens mij is het nu bloedheet in de VS. We horen hier allemaal rampverhalen over mislukte graan- en maisoogsten in de VS door de aanhoudende hitte. Wat nogal een ramp is, omdat dat gebied van de VS en graanschuur van de wereld is.
Nou lieverd, geniet ervan!
Big hug & kisses
Mummy
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
